Posty

Jak odczytać emocje z chińskiej twarzy

Obraz
Często mówi się, że Chińczycy nie okazują emocji lub trudno je odczytać z chińskiej twarzy. Czy w ogóle da się funkcjonować bez emocji? O powściągliwości w chińskim wydaniu, praniu gaci na wyraz miłości i robieniu zdjęć “z ukrycia”. Będąc w Polsce czy w Europie Zachodniej, nieraz słyszałam, że Chińczycy, a czasem ogółem Azjaci, nie pokazują swoich emocji. Czy rzeczywiście tak jest? Wychowałam się w chińskiej kulturze, więc czasami ciężko mi spojrzeć na coś „z zewnątrz”, ale chociaż nigdy nie odczuwałam braku emocji w kontaktach z innymi, ciężko jednak nie zauważyć różnicy w zachowaniu Chińczyków i Polaków. O ile w Chinach mogę czuć się swobodnie zachowując się “po chińsku”, a w Polsce “po polsku”, mieszanie dwóch sposobów bycia, a w szczególności wyrażania emocji, nie zawsze idzie w parze, a nawet nie zawsze bywa pozytywnie odbierane lub rozumiane przez innych. Emocje towarzyszą nam na każdym kroku - nawet jeśli nie zawsze widać je wyraźnie, każdy z nas bywa szczęśliwy, smutny, przestr

Niekończąca się kwarantanna

Obraz
W związku z pogarszającą się sytuacją z koronawirusem, życie w Hongkongu znacznie się zmieniło w ostatnich tygodniach.  Jeszcze parę miesięcy temu o koronawirusie w Hongkongu mówiło się niewiele - zdarzały się tylko pojedyncze lokalne zachorowania, a importowane przypadki były potwierdzane w trakcie hotelowej kwarantanny po przylocie (6 obowiązkowych testów podczas 21 dniowej kwarantanny) - osoby z pozytywnym wynikiem od razu były kierowane do szpitala. Sama w przeciągu ostatniego pół roku przeszłam dwa razy kwarantannę w Hongkongu - za pierwszym razem 14+7 dni, a za drugim 21 + 7 dni.  Jednym słowem, wszystko było pod kontrolą i wszystko wskazywało na to, że najgorsze zmagania z koronawirusem w Hongkongu to już przeszłość. Niestety w ostatnich tygodniach sytuacja zmieniła się o 180 stopni.  W sklepach i centrach handlowych można spotkać urządzenia dezynfekujące poręcze schodów ruchomych promieniowaniem UV Maseczki (zakrywające usta i nos :)) po wyjściu z domu są na porządku dziennym J

6 rad, które pomogą Ci w nauce chińskiego

Obraz
Właśnie zaczyna się nowy rok akademicki, a wraz z nim pewnie niektórzy rozpoczną swoją przygodę z językiem chińskim. Często dostaję prośby o rady jak uczyć się chińskiego, ale ponieważ sama znam ten język od dziecka, nigdy nie uczyłam się go jako języka obcego. Wiem jednak, jak ciężko niektórym przychodzi nauka, dlatego zaprosiłam Damiana, żeby spisał kilka wskazówek o tym, jak zacząć naukę chińskiego jako języka obcego. Damian zaczął uczyć się języka chińskiego na studiach i (jak na obcokrajowca ;) ) opanował go całkiem nieźle. Ostatnich kilka lat spędził w Chinach, gdzie pracował jako tłumacz w Ambasadzie Polskiej w Pekinie; tłumaczył ustnie (konsekutywnie i symultanicznie) m.in. dla autora "Wiedźmina" - Andrzeja Sapkowskiego, Krzysztofa Pendereckiego, czy wielu delegacji rządowych na szczeblu ministerialnym. Przetłumaczył też na chiński kilka książek dla dzieci i wiele gier komputerowych! Brzmi imponująco, prawda? Za każdym sukcesem stoi jednak ciężka praca - Damian zaczął

Chińska wspólnota w obliczu tragedii - pomocna dłoń dla powodzian

Obraz
O solidarności w chińskim wydaniu, hasztagach udostępnianych przez miliony osób i zdalnej pomocy z całego kraju. O tym, jak dwudziestoletnia dziewczyna zainicjowała pomoc, do której dołączyło się 2.5 mln osób w ciągu doby.  W Chinach jest powiedzenie "Yī fāng yǒu nàn, bā fāng zhī yuán" (一方有难,八方支援), które dosłownie znaczy "kiedy jakieś miejsce jest w potrzebie, to ze wszystkich stron przychodzi pomoc". Tak też było tym razem, kiedy w prowincji Henan nastała gwałtowna powódź - pomoc dla poszkodowanych natychmiastowo napłynęła z całego kraju. W Chinach słysząc o tragedii jaką jest powódź, czy np. wybuch epidemii, prawie każdy stara się pomóc w ramach swoich możliwości. Nie musi być to od razu znacząca pomoc materialna czy finansowa. Może być to nawet przesłanie hasztagów na Weibo, udział w internetowej akcji pomocy, wolontariat czy zaangażowanie w pracę firmy przy wysyłaniu kontenera niezbędnych rzeczy w regiony objęte klęską (coraz więcej firm w Chinach w ten sposób p

Lewandowski - najsłynniejszy Polak za Wielkim Murem?

Obraz
 W ostatnich tygodniach cała Europa żyje mistrzostwami Euro 2020, ale chociaż piłka nożna kojarzy się głównie ze Starym Kontynentem, także Chińczycy są wielkimi fanami futbolu, a rozgrywki ich ulubionych drużyn dostarczają im wiele emocji! Może dlatego, że w piłkę grali już starożytni Chińczycy? Wśród pierwotnych odmian futbolu, jako jedną z najwcześniejszych wymienia się chińską grę cù​jū (chin. 蹴鞠), czyli dosłownie “kopanie piłki”. W cù​jū grali zarówno żołnierze, dla których był to rodzaj treningu, jak i zwykli obywatele, dla których cù​jū było formą zabawy. Reguły przypominały te, które znamy ze współczesnej piłki - dwie drużyny musiały kopać piłkę do (wspólnej) bramki bez użycia rąk. Jeśli chcecie zobaczyć jak wyglądało to w praktyce, poniżej znajdziecie filmik, na którym Bernardo Silva z Manchesteru City, próbuje zmierzyć się z grą w cù​jū:   A jak wygląda chiński futbol współcześnie? Chińczycy uwielbiają piłkę nożną, a wielu z nich gotowych jest zarywać noce żeby tylko obejrzeć

Sylwester z CCTV, czyli Chińska Gala Noworoczna Chūnwǎn 春晚

Obraz
Współcześnie nieodłącznym elementem świętowania Chińskiego Nowego Roku w każdym chińskim domu jest oglądanie Gali Noworocznej (春节联欢晚会, Chūnjié Liánhuān Wǎnhuì).     Gala rozpoczyna się punktualnie o 20-tej w chińskiego sylwestra (który w tym roku wypada 11 lutego) i jest nadawana na niemalże wszystkich kanałach telewizji. W internecie dostępne są także transmisje na żywo, m.in. na YouTubie, które mogą śledzić Chińczycy przebywający zagranicą. Studia zagranicą to nie wymówka - w przerwie między wykładami też można dotrzymać tradycji :) Co możemy zobaczyć na Chunwan? Podczas gali można zobaczyć występy artystyczne, muzyczne i taneczne prezentowane przez artystów z całych Chin i różnych mniejszości etnicznych. Każdy z nich chce zaprezentować to, co ma najlepszego. Nie brakuje występów nowoczesnych, ale również nawiązujących do tradycyjnej kultury i sztuki chińskiej. Co roku są też kabarety (相声, xiàngsheng) i skecze (小品, xiǎopǐn), które dostarczają publiczności okazji do śmiechu.  Jednym